III liga sezon 2022/23 – zapowiedź
W sobotę nastąpi inauguracja sezonu 2022/2023 w rozgrywkach III ligi (grupa 3).
Jak zawsze przed każdym nowym sezonem spróbujemy pospekulować na co stać jest poszczególne zespoły.
1. ŚLĘZA WROCŁAW – 2. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 2. (II liga). Największy sukces – 3.miejsce (1992/93)
Naszemu zespołowi poświęcimy osobny artykuł.
2.POLONIA BYTOM – 3. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 1. (ekstraklasa, I liga)).
Największy sukces – Mistrzostwo Polski (1954, 1962)
Najbardziej utytułowany klub w rozgrywkach naszej grupy III ligi. Od momentu powrotu do III ligi Polonia zawsze była wymieniana w gronie faworytów do awansu, ale też zawsze czegoś brakowało, o czym świadczą dwa drugie i jedno trzecie miejsce w poprzednich sezonach. Do nowego sezonu klub z Bytomia przystąpi ponownie w roli faworyta i to tego, który wymieniany jest jako zdecydowany kandydat do awansu. Ruchy, jakie w lecie podjął zarząd klubu też to potwierdzają. Zatrudniono uznanego trenera i ściągnięto grupę piłkarzy, którzy nie powinni być uzupełnieniem, ale zdecydowanym wzmocnieniem drużyny. Problemem Polonii pozostaje infrastruktura, która nie przystaje klubowi o takiej marce. Wkrótce ma się to jednak zmienić, bowiem w Bytomiu trwa budowa nowego obiektu, na którym ma grać dwukrotny Mistrz Polski.
3. REKORD BIELSKO-BIAŁA – 4. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 4. (III liga). Największy sukces – 3. miejsce (2013/14, 2015/16, 2016/17)
Wśród głównych kontrkandydatów Polonii do awansu, na pewno trzeba liczyć się z Rekordem. Klub ten od wielu sezonów plasuje się w czołówce III ligi i wydaje się, że dojrzał do tego by powalczyć o coś więcej. Rekord to zespół od lat bazujący na młodych piłkarzach, wspomaganych przez bardziej doświadczonych zawodników. Podobnie będzie i teraz. Dodatkowym atutem klubu z Bielska-Białej są znakomite warunki do treningów i rozgrywania spotkań jakie piłkarze mają na kameralnym, ale jakże sympatycznym obiekcie.
4. LKS GOCZAŁKOWICE-ZDRÓJ – 5. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 4. (III liga). Największy sukces 5. miejsce (2020/21)
Po blamażu, bo tak można określić rundę wiosenną w wykonaniu LKS-u, w kadrze zespołu nastąpiło bardzo dużo zmian. Za grę w Goczałkowicach podziękowano dużej grupie zawodników, wśród których nie brakowało też tych z tzw. nazwiskami. Do drużyny dołączyło za to sporo młodszych zawodników, często z klubów z niższych klas rozgrywkowych. Po tych rotacjach uważamy, że LKS może nie będzie się liczył w
walce o awans, ale powinien być zespołem, z którym trzeba się będzie liczyć.
5. MIEDŹ II LEGNICA – 6. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 4. (III liga). Największy sukces – 4.miejsce (2015/16)
Rezerwy Miedzi w poprzednim sezonie długo plasowały się w ścisłej czołówce, by w końcowej fazie rozgrywek odpuścić rywalizację o jak najwyższe miejsce. To, że Miedź II zajęła i tak wysokie miejsce, wynika głownie z tego, że w Legnicy często do rezerw spuszczano zawodników z pierwszej drużyny. Zapewne podobnie będzie i teraz, bo inaczej drużyna złożona z młodzieży, może mieć duże problemy z zachowaniem miejsca w III lidze.
6. GÓRNIK II ZABRZE – 7. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 4. (III liga). Największy sukces – 2.miejsce (2013/14)
W Zabrzu w poprzednich sezonach nie myślano by pójść drogą Śląska Wrocław i Zagłębia Lubin, czyli o wprowadzeniu rezerw do II ligi. Nie wiemy jakie plany mają w tym klubie na nowy sezon, ale jeśli wszystko będzie funkcjonować na dotychczasowych zasadach, to Górnik II powinien być typowym zespołem środka tabeli.
7. PNIÓWEK 74 PAWŁOWICE – 8. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 4. (III liga). Największy sukces – 3. miejsce (2012/13)
Wydaje się, że Pniówek wciąż będzie solidnym trzecioligowcem. Nie widzimy tego zespołu wśród tych, które mogą rywalizować o awans, ale też nie widzimy go w gronie drużyn, których głównym celem będzie zachowanie ligowego bytu.
8. STAL BRZEG – 9. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 3 (III liga). Największy sukces – 1.miejsce (1973/74, 1975/76 i baraże o awans do II ligi)
Stal w ostatnich sezonach nie spisywała się na miarę oczekiwań jej kibiców, którym marzy się, by zespół ten rywalizował o coś więcej niż tylko miejsce w środku stawki. Czy w nowych rozgrywkach będzie to realne ? Trudno powiedzieć.
9. LECHIA ZIELONA GÓRA – 10. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 2. (II liga). Największy sukces – 10. miejsce (1952)
Stabilna już od kilku sezonów kadra, powinna być atutem najlepszego zespołu w woj. Lubuskiego. Czy jednak będzie to zespół, którego celem będzie zachowanie tego miana, czy może powalczy o coś więcej. Wydaje się, że Lechię stać i na jedno i drugie.
10. ODRA WODZISŁAW ŚL. – 11. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 1. (ekstraklasa). Największy sukces – 3. miejsce (1996/97)
W Wodzisławiu miało miejsce małe trzęsienie ziemi. Zarząd klubu miał odmienne zdanie co do jego rozwoju z trenerem, który uratował trzecioligowy byt. Stąd też ich drogi się rozeszły. Z drużyny odeszło też bardzo wielu piłkarzy, a w ich miejsce przyszli inni. Jak te ruchy wpłyną na Odrę ? Tego nie wiemy, ale wydaje się, że i w tym sezonie głównym zadaniem zespołu, będzie uniknięcie spadku.
11. MKS KLUCZBORK – 12. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 2. (I liga). Największy sukces – 6. miejsce (2009/10)
W ostatnich sezonach MKS rywalizował o uniknięcie degradacji i teraz chciałby zagrać o coś więcej. To coś więcej to naszym zdaniem miejsce w środku tabeli.
12. GWAREK TARNOWSKIE GÓRY – 13. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 4. (III liga). Największy sukces – 3.miejsce (2017/18)
Z każdym kolejnym sezonem Gwarek obsuwał się w tabeli, a przed tym sezonem będzie chciał tę tendencję odmienić. Patrząc po ruchach kadrowych, jakie nastąpiły w Tarnowskich Górach, wydaje się, że jest to bardzo możliwe.
13. CARINA GUBIN – 14. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy 3. (A klasa). Największy sukces – 2. miejsce (1952)
Przed rundą wiosenną minionego sezonu prezes Cariny zapowiadał rywalizację o miejsce w czołowe szóstce. Tego nie udało się jednak osiągnąć. Zapowiadał też, że w nowym sezonie Carina rywalizować będzie o awans. Pożyjemy, zobaczymy, choć my ekipy z Gubina w tej rywalizacji nie widzimy.
14. WARTA GORZÓW WLKP. – 15. miejsce w poprzednim sezonie.
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 3. (III liga). Największy sukces – 5.miejsce (1990/91)
Tym co zmieniło się w Warcie jest to, że tym razem, jak to zazwyczaj w każdej z przerw bywało, w drużynie nie doszło do rewolucji kadrowej. To może jej pomóc w tym, by powalczyć o coś więcej, niż tylko o utrzymanie.
15. STILON GORZÓW WLKP. – beniaminek
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 2. (I i II liga). Największy sukces – 3.miejsce (1980/81, 1981/82)
Do III ligi powraca uznana firma, bo taką jest przecież Stilon. Choć niektóre z nazwisk piłkarzy, którzy dołączyli do zespołu robią wrażenie, to wydaje się, że głównym celem beniaminka będzie utrzymanie, a ewentualnym kolejnym, miano najlepszego zespołu w woj. Lubuskim.
16. RAKÓW II CZĘSTOCHOWA – beniaminek
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 5. (IV liga). Największy sukces – 1. miejsce (2020/21, 2021/22)
Ze wszystkich beniaminków, a także ze wszystkich drużyn rezerw akcje Rakowa stoją najwyżej. Są tacy, którzy typują częstochowian w gronie kandydatów do awansu, a my też w tym gronie się znajdujemy.
17. POLONIA NYSA – beniaminek
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 3. (III liga). Największy sukces – Baraże o II ligę (1959)
Historia ostatnich lat pokazuje, że beniaminkowie z Opolszczyzny nie potrafili się w III lidze utrzymać. Teraz wydaje się, że może to się zmienić, bowiem w Nysie zbudowano ciekawy zespół, z którym trzeba się będzie liczyć.
18. CHROBRY II GŁOGÓW – beniaminek
Najwyższy poziom rozgrywkowy – 5. (IV liga). Największy sukces – 1. miejsce (2021/22)
O rezerwach Chrobrego i ich potencjale trudno coś powiedzieć. Dużo zależy, w jakim stopni będą one wzmacniane tzw. spadami. Trudno bowiem sobie wyobrazić, by sama młodzież była w stanie zachować miejsce w III lidze.
