Sezon 2020/21 dobiegł końca. Był to też pierwszy sezon, w którym żeński zespół Ślęzy uczestniczył w rozgrywkach makroregionalnych.

 

Podsumowując cały sezon 2020/21, aby się nie powtarzać, od czasu do czasu cytować będziemy fragmenty podsumowania rundy. Pisaliśmy wówczas choćby tak – „Po reformie zamiast 16. grup regionalnych, pozostały tylko 4. makroregionalne. W naszej grupie, oprócz zespołów z Dolnego Śląska, znalazły się też drużyny reprezentujące Górny Śląsk, Opolszczyznę i region Lubuski. W sumie do rozgrywek miało przystąpić 12. klubów, z czego połowa z nich w poprzednim sezonie grała w lidze II. Już choćby to wskazywało, przed jak trudnym zadaniem staną nasze piłkarki, lecz my podchodziliśmy do nowych rozgrywek z umiarkowanym optymizmem”

Płacenie frycowego, tak w skrócie określić możemy występy naszej drużyny jesienią, która to runda wyglądała tak – „Sezon oficjalnie zainaugurowany został 23. sierpnia. meczem rozgrywek Regionalnego Pucharu Polski. Pierwszym przeciwnikiem wrocławianek był ligowy rywal czyli Polonia Świdnica. Nasze piłkarski zagrały doskonale, wygrywając aż 10:0, co dawało nam jeszcze większe powody do optymizmu przed startem ligowych zmagań. Te rozpoczęły się 30. sierpnia meczem z Unią Opole i niestety, to spotkanie zakończyło się rozczarowującym, bezbramkowym remisem, mimo bardzo dużej przewagi żółto-czerwonych. Tydzień później do Wrocławia zawitała gorzowska Warta (aktualny lider) i po szalonym meczu wygrała ze Ślęzą 5:4. Pierwszy mecz wyjazdowy i kolejny spory niedosyt, bowiem w Kostrzynie nad Odrą Ślęza kolejny raz, mając duża przewagę i nie wykorzystując mnóstwa znakomitych okazji remisuje bezbramkowo z MUKS-em. 20 września do Wrocławia przyjeżdża Polonia Świdnica i jakbyśmy przeżywali deja vu, bo znów 1KS jest lepszy i znów remisuje, oczywiście 0:0. Po 4. kolejkach Ślęza miała na koncie zaledwie 3. pkt i zajmowała miejsce w dole tabeli. Dawało to powody do niepokoju, ale też tłumaczyliśmy to sobie tym, że dziewczyny uczą się tej nowej dla nich ligi, która poziomem znacznie przewyższała tą, w której dotąd grały. Najgorsze było jednak to, że zaczęła pojawiać się frustracja, wynikająca głównie z braku skuteczności. To powodowało też nerwowość w boiskowych poczynaniach i chęć jak najszybszego strzelenia bramki, a jak wiadomo pośpiech nie jest najlepszym doradcą. Kolejny mecz pucharowy z Orlikiem w Jeleniej Górze, Ślęza wygrała 4:0, choć wcale też formą na tle niżej notowanego rywala nie zaimponowała. Cały czas czekaliśmy na przełamanie i pierwsze ligowe zwycięstwo i wreszcie się go doczekaliśmy 27. września w Prószkowie. Nie zwiastowała go pierwsza połowa meczu z Polonią, po której nasza drużyna remisowała, nie może być inaczej, 0:0. Na szczęście w drugiej odsłonie dziewczyny odpaliły i strzeliły aż 5. bramek, nie tracąc żadnej, a co najważniejsze na ich twarzach pojawiły się w końcu uśmiechy. Na zwycięstwo we Wrocławiu musieliśmy nadal jednak czekać, bowiem mimo prowadzenia do przerwy 3:1, Ślęza ostatecznie przegrała z rezerwami Czarnych Sosnowiec 3:5. Tak naprawdę był to jedyny jesienią mecz, w którym szczerze możemy powiedzieć, że rywal był po prostu lepszy i na komplet punktów zasłużył. Po tym spotkaniu było już tylko lepiej, a nasze dziewczyny pokazały na co je naprawdę stać. Zaczęło się od zwycięstwa w Gorzowie Wlkp ze Stilonem 3:2 (jedyna porażka Stilonu jesienią). 13. października w Ścinawie Ślęza wygrywa gładko z Chrobrym Głogów i po raz drugi z rzędu sięga po Regionalny Puchar Polski. Co prawda remis 1:1 u siebie z Plonem Błotnica Strzelecka troszkę przygasił nasze nastroje, ale zwycięstwo w Żarach, 4:0 z Promieniem znów je poprawiło. Domową niemoc 1KS przełamał gromiąc 9:0 chorzowskie Jaskółki. O ile w lidze było coraz lepiej, to jednak porażka 0:2 w Inowrocławiu i odpadnięcie już w 1/16 rozgrywek Pucharu Polski było dla wszystkich nieprzyjemnym zaskoczeniem. Na zakończenie rundy jesiennej Ślęza wygrała w Zabrzu z KKS-em 4:1”

Na półmetku rozgrywek Ślęza zajmowała 4. miejsce ze stratami 10 pkt. do gorzowskiej Warty, 6. do Stilonu i 5. do rezerw Czarnych Sosnowiec. Celem na rundę rewanżową było zatem wspięcie się na podium, w czym miały też pomóc zimowe wzmocnienia. I rzeczywiście, trzy z dziewczyn, które dołączyły do zespołu, podniosło jego jakoś. Mowa o Oli Ojdanie (co prawda zadebiutowała ona już w ostatnim jesiennym meczu, ale tak naprawdę integralną częścią zespołu stała się wiosną), Oliwii Adamiec i Oliwii Szewczyk. Ta ostatnia, choć w 1KS-ie występuje już od lat, do trzecioligowych zmagań mogła przystąpić dopiero wiosną, ze względu na jej wiek, bowiem granicę uprawniającą do seniorskich występów, czyli 15 lat, przekroczyła dopiero w listopadzie.

W okresie przygotowawczym do rundy wiosennej Ślęza mierzyła się w meczach sparingowym z mocnymi rywalami, osiągając wartościowe rezultaty. Szerokim echem odbił się zwłaszcza zremisowany 1:1 mecz, z grającym w bardzo mocnym składzie ekstraligowym Śląskiem. Wydawać się mogło, że zespól jest dobrze przygotowany do ligowych zmagań, na inaugurację których wszyscy niecierpliwie czekaliśmy. Miała mieć ona miejsce 22 marca, ale niestety znów dała znać o sobie pandemia, a w prowadzone obostrzenia sprawiły, że na pierwszy mecz musieliśmy poczekać aż do 25 kwietnia. Tak długa, niespodziewana przerwa sprawiła, że forma naszych piłkarek stanowiła zagadkę. Potem jak się okazało, nasze obawy o dyspozycję dziewczyn okazały się bezpodstawne, bowiem wiosną spisały się one rewelacyjnie. Na początek, można by rzec, że na rozgrzewkę, 1KS pokonał Polonię Prószków 12:0. Prawdziwą weryfikację formy miał jednak stanowić kolejny mecz, w Sosnowcu z rezerwami Czarnych. Wrocławianki spisały się w nim znakomicie, wygrywając 2:1. 9 maja do Wrocławia zawitał najbardziej utytułowany klub w trzecioligowej stawce, trzykrotny Mistrz Polski, gorzowski Stilon. Wszyscy bardzo czekaliśmy na ten mecz, spodziewając się zaciętego i stojącego na wysokim poziomie starcia. Tymczasem byliśmy świadkami teatru jednego aktora i koncertowej wręcz gry żółto-czerwonych, które zwyciężyły aż 10:0.Po tak doskonałym spotkaniu, następne było już gorsze, ale co najważniejsze, też zwycięskie, bo choć bardzo skromnie (1:0), Ślęza poradziła sobie w Błotnicy Strzeleckiej z Plonem. Następnie wrocławianki ograły 4:0 Promień Żary i 5:0 w Opolu Unię. 2 czerwca Ślęza udała się do Gorzowa, by zmierzyć się z najlepszym w lidze zespołem, Wartą. Nikt nie ukrywał, że celem 1KS-u było w tym meczu zwycięstwo, lecz jednak mimo wielu okazji, żadnej z nich na gola zamienić się nie udało, a za to Warta w doliczonym czasie strzeliła gola na wagę zwycięstwa i praktycznie zapewniła sobie awans. Ostatnie trzy mecze to pewne i wysokie zwycięstwa. Z MUKS-em Kostrzyn N/O 7:0, Polonią Świdnica 5:0 i KKS-em Zabrze 9:1.

W tabeli wiosny Ślęza zajęła 1. miejsce, co tylko potwierdza jak udana była to runda. Teraz przytaczając jeszcze jeden cytat z podsumowania jesieni – „Stać je było na wiele więcej, a ich dorobek mógłby być, a raczej powinien być, przynajmniej o 10 pkt większy, co stawiałoby nasz zespół w całkiem innej pozycji przed rundą wiosenną” – możemy sobie tylko pogdybać, co by było gdyby …

Podsumowując cały sezon możemy jednak z pełną świadomością powiedzieć, że był to sezon bardzo udany. 3. miejsce w nowych, zdecydowanie mocniejszych ligowych rozgrywkach. Do tego zdobyty drugi raz z rzędu Regionalny Puchar Polski. Nie zapominamy też o jakże doskonałych występach w futsalu, w których Ślęza sięgnęła po pucharowe trofeum na Dolnym Śląsku, a w centralnych rozgrywkach rozgrywkach spisała się doskonale, przegrywając dopiero w III rundzie po rzutach karnych z Rekordem Bielsko-Biała ( o bramce straconej w ostatniej sekundzie długo jeszcze będziemy pamiętać.

Wracając do III ligi, warto zaznaczyć, że defensywa Ślęzy była najlepsza w całym sezonie, bowiem 1KS stracił w nim najmniej, bo 17 bramek. Jeśli chodzi o gole strzelone, to Ślęza była trzecia, strzelając ich 91, co daje znakomitą średnią 4,13 trafienia na mecz.

Indywidualnych ocen przyznawać nie będziemy, bo od tego są trenerzy. Przytoczmy jednak trochę liczb. Komplet (21) meczów rozegrały Kinga Podkowa i Nikola Żurawska. Kinga strzeliła też najwięcej, bo 21 bramek, a za jej plecami uplasowały się Nikola i Oliwia Adamiec z 11 golami. Z kolei Nikola była najczęściej asystującą zawodniczką, bowiem czyniła tak 21 razy, a następna w kolejności Kinga zanotowała asyst 16. W sumie trener Arkadiusz Domaszewicz puścił do boju 34 piłkarki, a aż 13 z nich to juniorki U17 i U15.

Na koniec tego podsumowania gratulujemy awansu Warcie Gorzów Wlkp i życzymy powodzenia w II lidze. Spadkowiczom – Unia Opole, MUKS Kostrzyn N/O i Polonii Prószków, życzymy szybkiego powrotu do III ligi. Tym, jak i wszystkim pozostałym zespołom dziękujemy za sportową rywalizację w sezonie 2020/21. Dziękujemy też serdecznie kibicom, którzy przez cały sezon wspierali drużynę.

Letnia przerwa długa nie jest, bo nowy sezon rozpocznie się już 22 sierpnia. Póki co nasze zawodniczki przebywają na zasłużonych urlopach, a na pierwszych zajęciach zameldują się w połowie lipca.

Nowy sezon to nowe wyzwanie, a będzie nim dla naszego zespołu … A może lepiej nie zapeszać.

Prawdopodobny kształt III ligi w sezonie 2021/22

1. LUKS Ziemia Lubińska – spadkowicz
2. Czarni II Sosnowiec
3. Ślęza Wrocław
4. Stilon Gorzów Wlkp.
5. Promień Żary
6. KKS Zabrze
7. Plon Błotnica Strzelecka
8. Polonia Świdnica
9. Chrobry Głogów – beniaminek
10. Mitech Żywiec – beniaminek
11. Czarni Żagań – beniaminek
12. KKS Bogdańczowice – beniaminek

Dzisiaj swoje urodziny obchodzi bramkarz Ślęzy Wrocław Piotr Zabielski.

 

 

W tym szczególnym dniu życzymy naszemu golkiperowi dużo zdrowia, szczęścia, wszelkiej pomyślności, jak najwięcej meczów na „zero z tyłu” i wszystkiego co najlepsze w życiu osobistym.

Zarząd, działacze, trenerzy, piłkarze, piłkarki oraz sympatycy 1KS Ślęza Wrocław oraz redakcja www.slezawroclaw.pl

 

W sobotę (26 czerwca) ostatnie ligowe mecze w sezonie rozegrają zespoły Ślęzy Wrocław w rozgrywkach III i IV Ligi Kobiet.

 

22. kolejka III Ligi Kobiet

ŚLĘZA WROCŁAW – KKS ZABRZE godz.16 Centrum Piłkarskie Ślęza Wrocław – #Kłokoczyce

Pierwszy raz we Wrocławiu gościć będziemy Kobiecy Klub Piłkarski z Zabrza. Jest to klub z długą już, jak na realia żeńskiego futbolu, historią. Pierwszy raz w ligowych rozgrywkach KKS pojawił się już w sezonie 2002/03, gdy jeszcze jako KKS Zaborze Zabrze przystąpił do rywalizacji w II lidze (wówczas był to najniższy poziom rozgrywkowy). W roku 2005 KKS pierwszy raz awansował do I ligi, lecz pobyt w tej klasie rozgrywkowej ograniczył się tylko do jednego sezonu. Podobnie stało się w sezonie 2009/10, gdy klub z Zabrza drugi raz występował na zapleczu ekstraligi. Kolejne 10. sezonów KKS spędził w II lidze, aż do skróconych rozgrywek sezonu 2019/20, w których mimo zajęcia wysokiego, 5.miejsca w tabeli, w wyniku reformy rozgrywek został zdegradowany do ligi III.

W bieżącym sezonie KKS spisuje się solidnie, mając na koncie 10. zwycięstw, 4.remisy i 7. porażek. Przekłada się to aktualnie na 6. miejsce w tabeli. Patrząc na wyniki zespołu z Zabrza można stwierdzić, że jest on dosyć nieobliczalny, bo potrafił on pogubić punkty z rywalami niżej notowanymi, ale też potrafił zremisować z drużynami z Gorzowa Wlkp, zarówno ze Stilonem, jak też z najlepszym zespołem sezonu, Wartą.

Ślęza z KKS-em mierzyła się dotąd tylko raz. Miało to miejsce 8. listopada ubiegłego roku w Zabrzu, w meczu kończącym I rundę. Starcie to zakończyło się zwycięstwem 1KS-u 4:1. Trener Arkadiusz Domaszewicz dziękował po nim drużynie z Zabrza za dobry mecz, bo taki on też był.

Bez względu na końcowy rezultat sobotniej potyczki, Ślęza zakończy pierwszy sezon w zreformowanej III lidze na 3. miejscu. My jednak wierzymy, że swoją naprawdę dobrą postawę postawę w całych rozgrywkach, nasze piłkarki podsumują zwycięstwem w ostatnim meczu. Na to bardzo liczymy.

Serdecznie zapraszamy kibiców na ten ostatni w sezonie mecz.

 
15. kolejka IV Ligi Kobiet

ORLIK JELENIA GÓRA – ŚLĘZA WROCŁAW godz.17 Jelenia Góra ul.Lubańska

Co prawda rozgrywki IV ligi już się zakończyły, ale do rozegrania pozostał jeszcze jeden, zaległy mecz. Odbędzie się on w sobotę w Jeleniej Górze, a jego stawką będzie 4. miejsce w tabeli. Obecnie zajmuje je Orlik, który Ślęzę II wyprzedza o 2 pkt. Tak naprawdę jednak to, czy Ślęza II zajmie 4. czy też 5. miejsce, jest sprawą najmniej istotną. IV liga w założeniu miała dawać możliwość ogrywania się w seniorskie piłce młodym piłkarkom i gdy tak możliwość się nadarzała, to właśnie te młode zawodniczki nabierały doświadczenia w rywalizacji w dorosłym już futbolu. Podobnie będzie też i w tym ostatnim już w sezonie meczu, bowiem do Jeleniej Góry wybierze się w zdecydowanej większości drużyna składająca się z bardzo młodych piłkarek. Czy zdoła ona wygrać ? Bardzo byśmy tego chcieli, ale też jak tak się nie stanie, to nic złego się nie wydarzy. Dziewczyny mają zagrać najlepiej jak potrafią i tylko tego od nich oczekujemy.

Za nami sezon 2020/21. Przyszła więc pora na podsumowanie występów poszczególnych drużyn.

 
1. RUCH CHORZÓW 92 pkt 93-30 Najlepszy strzelec – Mariusz Idzik 20 goli

Zespół uznawany za zdecydowanego faworyta do awansu nie zawiódł, zdecydowanie pozostawiając za sobą resztę stawki. Chorzowianie wygrali aż 30. spotkań, ale też trzeba zauważyć, że wiele z nich rozstrzygali na swoją korzyść w samych końcówkach. Ruch spełnił pokładanie w nim nadzieje chorzowskich kibiców, w czym duża zasługa młodego trenera Łukasza Berety. Mimo jednak tego, że szkoleniowiec ten poprowadził zespół do awansu, w II lidze Ruchu już jednak trenować nie będzie, bo taka zaskakująca informacja napłynęła z Chorzowa przed kilkoma dniami.

2. POLONIA BYTOM 81 pkt 86-42 Najlepszy strzelec – Adam Żak 19 goli

Drugi oprócz Ruchu zawodowy klub w całej stawce. Bytomianie długo starali się trzymać kontakt z liderem i rywalizować o awans. Ostatecznie po dobrym sezonie zajęli miejsce drugie i można by rzec, że dali sygnał, że w nowych rozgrywkach będą jednym z głównych kandydatów do awansu.

3. ŚLĘZA WROCŁAW 78 pkt 97-38 Najlepszy strzelec – Piotr Stępień 25 goli

Podsumowanie sezonu w wykonaniu Ślęzy znajduje się w odrębnym artykule.

4. PNIÓWEK 74 PAWŁOWICE 68 pkt 68-45 Najlepszy strzelec – Dawid Hanzel 22 gole

Kiepski początek, a potem było już tylko lepiej. Pniówek ma za sobą doskonały, jeden z najlepszych w historii tego klubu sezon. W naszej przedsezonowej zapowiedzi, sugerowaliśmy, że zespół z Pawłowic jest w stanie sporo namieszać w ligowej stawce i tu się nie pomyliliśmy.

5. ZAGŁĘBIE II LUBIN 59 pkt 71-43 Najlepszy strzelec – Bartosz Zynek 10 goli

Najlepszy zespół spośród rezerw grających w III lidze. W Lubinie postawiono na młodzież, a ta spisała się bardzo dobrze.

6. REKORD BIELSKO-BIAŁA 58 pkt 71-57 Najlepszy strzelec – Szymon Szymański 16 goli

Można by rzec że sezon jak wiele poprzednich tego zespołu, bowiem Rekord znów uplasował się wysoko w tabeli. W Bielsku-Białej kibice mogą mieć powody do zadowolenia jeszcze z jednego powodu, bowiem Rekord sięgnął po regionalny Puchar Polski.

7. LKS GOCZAŁKOWICE ZDRÓJ 51 pkt 56-55 Najlepszy strzelec – Piotr Ćwielong 18 goli

Bardzo dobra postawa najlepszego z beniaminków, zwłaszcza w rundzie jesiennej. Choć wiosna była już zdecydowania gorsza, to jednak całość wypada bardzo pozytywnie.

8. STAL BRZEG 49 pkt 61-54 Najlepszy strzelec – Damian Celuch 10 goli

Koniec końców Stal zakończyła rozgrywki na dosyć wysokim miejscu, choć w ich trakcie zafundowała kibicom prawdziwą huśtawkę nastrojów.

9. GÓRNIK II ZABRZE 49 pkt 61-56 Najlepszy strzelec – Bartłomiej Korbecki 11 goli

Kolejny sezon, który rezerwy Górnika kończą w środku stawki, czyli można by rzec, że w normie.

10. LECHIA ZIELONA GÓRA 47 pkt 50-59 Najlepszy strzelec – Szymon Kobusiński 17 goli

Choć Lechia w rozgrywkach ligowych była typowym średniakiem, to jednak można poszczycić się tym, że zachowała miano najlepszego zespołu w woj. Lubuskim, a potwierdzeniem tego, jest też zdobycie regionalnego Pucharu Polski.

11. MIEDŹ II LEGNICA 46 pkt 47-59 Najlepszy strzelec – Maciej Koziara 8 goli

Cel jakim było utrzymanie został osiągnięty. Ciekawostką jest fakt, że w rezerwach Miedzi w zakończonym sezonie zagrało aż 13. obcokrajowców.

12. GWAREK TARNOWSKIE GÓRY 44 pkt 51-67 Najlepszy strzelec – Dawid Jarka – 11 goli

Najgorszy z dotychczasowych sezonów Gwarka w III lidze. Z solidnego zespołu górnej części tabeli, stał się on typowym średniakiem.

13. MKS KLUCZBORK 41 pkt 57-77 Najlepszy strzelec – Bartosz Włodarczyk – 13 goli

Znakomity początek sezonu, a potem było już tylko gorzej. Można zatem stwierdzić, że gdyby nie ten początek, to teraz MKS-u w III lidze by już nie było. .

14. PIAST ŻMIGRÓD 39 pkt 53-56 Najlepszy strzelec – Daniel Stanclik 11 goli

Raz nad kreską, raz pod nią. Piast cały sezon balansował na krawędzi, na której zdołał się jednak utrzymać.

15. WARTA GORZÓW WLKP. 39 pkt 36-53 Najlepszy strzelec – Paweł Posmyk 14 goli

Przed sezonem Warta została przebudowana po raz pierwszy, w zimie po raz drugi. Ta druga przebudowa pozwoliła zachować trzecioligowy byt, a końcowa lokata nie pokazuje tak naprawdę potencjału tej drużyny.

16. FOTO-HIGIENA GAĆ 33 pkt 51-87 Najlepszy strzelec – Marcin Przybylski 25 goli

Od początku rozgrywek Foto-Higiena grała słabo, a krótkie przebłyski nie pozwoliły (na tę chwilę) na zachowanie ligowego bytu.

17. ROW 1964 RYBNIK 30 pkt 45-75 Najlepszy strzelec – Jakub Kuczera 10 goli

Po tym jak w zimie z drużyny odeszli ważni dla niej piłkarze, ROW stał się jednym z głównych kandydatów do spadku i tak też się stało.

18. POLONIA-STAL ŚWIDNICA 25 pkt 43-101 Najlepszy strzelec – Robert Myrta 8 goli

Polonia boleśnie przekonała się jak duża jest różnica poziomów między III a IV ligą (zwłaszcza od momentu gdy na Dolnym Śląsku rozgrywana ona jest w dwóch grupach).

19. POLONIA NYSA 24 pkt 42-85 Najlepszy strzelec – Adam Setla 18 goli

Nic się od lat nie zmienia, czyli beniaminek z Opolszczyzny tylko przez sezon przebywa w III lidze.