4. zwycięstwa gospodarzy, 3. gości i 2. remisy, to bilans ostatniej, jesiennej kolejki rozgrywek III ligi (grupa 3).

Zaledwie 20. goli (wliczając w to rozegrane awansem spotkanie MKS-u z Wartą) zdobyli piłkarze trzecioligowych klubów, w 17. kolejce rozgrywek. Była to najgorsza pod tym względem kolejka, w całej rundzie jesiennej. Dobre wiadomości napłynęły z II ligi, gdzie ze strefy spadkowej wydostał się Rozwój Katowice, a to oznacza, że na ten moment wirtualna strefa spadkowa w naszej grupie III ligi, obejmuje 4. ostatnie miejsca.

STAL BRZEG – GÓRNIK POLKOWICE 0:1
Szczęśliwe zwycięstwo lidera, dla którego gola na wagę kompletu punktów, samobójczym strzałem zdobył jeden z piłkarzy gospodarzy w 88 minucie.

GWAREK TARNOWSKIE GÓRY – PIAST ŻMIGRÓD 1:0
Gwarek nie pierwszy już raz w tej rundzie zdobywa gola decydującego o wygranym meczu, w samej końcówce. Już w doliczonym czasie jeden z zawodników Piasta, zobaczył czerwoną kartkę.

ZAGŁĘBIE II LUBIN – RUCH RADZIONKÓW 3:0
Pewne zwycięstwo wicelidera, dzięki któremu jest on jednym z czterech zespołów, które jesienią nie przegrały na własnym boisku.

STILON GORZÓW WLKP. – FOTO-HIGIENA GAĆ 1:1
Remis Stilonu sprawił, że zespół ten zimę spędzi na ostatnim miejscu w tabeli. Dla Foto-Higieny punkt wywalczony w Gorzowie jest z pewnością cenną zdobyczą, w kontekście wiosennej rywalizacji o zachowanie ligowego bytu.

MIEDŹ II LEGNICA – AGROPLON GŁUSZYNA 0:0
Wynik na pewno może zaskakiwać, tym bardziej, że gospodarze przez ostatnie 20. minut grali z przewagą jednego zawodnika.

RUCH ZDZIESZOWICE – GÓRNIK II ZABRZE 0:3
Rezerwy Górnika potwierdziły tym zwycięstwem, że jesienią zdecydowanie lepiej czuły się grając w delegacjach, niż w domowych meczach.

PNIÓWEK 74 PAWŁOWICE – REKORD BIELSKO-BIAŁA 3:1
Pniówek przerwał serię 7. meczów bez porażki Rekordu. Goście utrudnili sobie możliwość odrobienia strat, gdy w 70 min. przy stanie 2:1, jeden z ich piłkarzy zobaczył czerwoną kartkę.

MKS KLUCZBORK – WARTA GORZÓW WLKP. 0:1
Mecz rozegrano awansem 13.10.2018

ŚLĘZA WROCŁAW – LECHIA DZIERŻONIÓW 2:1
Ren mecz relacjonujemy osobno.

Oto jak padały gole w pojedynku Ślęza Wrocław – Lechia Dzierżoniów.

Oto, co po meczu Ślęza Wrocław – Lechia Dzierżoniów powiedzieli członkowie sztabów szkoleniowych i piłkarze obu zespołów:

Marcin Herc (trener bramkarzy Ślęzy): „Grając z Lechią zawsze trzeba być uważnym. To drużyna, która powinna być w środku tabeli i była dla nas dziś trudnym rywalem. Musieliśmy gonić wynik, a potem do ostatniej minuty walczyć o te trzy punkty. Teraz czas na reset. To była dla nas trudna runda. Mamy więcej punktów na jej koniec niż w zeszłym sezonie i kontakt z czołówką, ale chcieliśmy więcej, bo na więcej nas stać. Trzeba dobrze odpocząć, bo przed nami długa i bardzo ciężka zima.”

Zbigniew Soczewski (trener Lechii): „Spotkanie było takie jak zakładaliśmy przed meczem, czyli takie, że Ślęza będzie zespołem dominującym, będzie prowadziła grę. My mieliśmy bronić się dokładnie z tyłu i liczyć na pojedyncze akcje. To się udawało do pewnego momentu dopóki sędzia zaczął szukać różnych dziwnych rzeczy, których nie widział w pierwszej połowie. Każdy kontakt kończył się faulem dla przeciwnika. W drugą stronę tego nie było. Ale oczywiście nie zrzucamy winy na sędziów, bo to my przegrywamy mecz, ale martwi mnie tylko to, że po raz kolejny mają oni duży wpływ na wynik i przebieg naszych spotkań.”

Maciej Tomaszewski (Ślęza, były piłkarz Lechii): „Zdawaliśmy sobie sprawę, że będzie to ciężki pojedynek. Każdy chce spędzić święta z myślą, że wygrał ostatni mecz i przepracować okres przygotowawczy z dobrymi humorami. Mówiąc o samym spotkaniu na pewno był to ciężki pojedynek. Wiedzieliśmy, że Lechia będzie się broniła i będzie wychodzić z kontrami co bardzo dobrze im wychodziło w pierwszej połowie. Karny jak dla mnie „z kapelusza” zresztą sędzia przez całe spotkanie się nie popisywał. W szatni powiedzieliśmy sobie kilka ostrych słów i wierzyliśmy w zwycięstwo. Pierwszą bramka padła ze stałego fragmentu i pokazała, że jesteśmy groźni w tym elemencie gry, zaś druga po składnej akcji całego zespołu. Nie pozostaje nam nic jak złapać oddech i przygotować się do kolejnej rundy, która będzie dla nas przełomowa, w co mocno wierzymy.”

Damian Szydziak (Lechia, były zawodnik Ślęzy): „Mimo wszystko Ślęza była chyba lepszym zespołem. My mieliśmy szansę, ale jak zwykle zabrakło kilku szczegółów, żeby dotrzymać wynik 1:0 czy nawet remisowy. Każde nasze spotkanie wygląda podobnie. Brakuje jakiś cegiełek, z przodu, z tyłu, czy to w środku pola i to się odbija na minimalnych przegranych naszej drużyny. Zobaczymy jak będzie po zimie, bo zarząd chyba na wiosnę przebuduje nieco nasz zespół.”

W meczu 17. kolejki rozgrywek III ligi (grupa 3) Ślęza Wrocław wygrała z Lechią Dzierżoniów 2:1

W ostatnich sezonach Lechia była bardzo niewygodnym dla Ślęzy przeciwnikiem. Wrocławianie z tym zespołem nie wygrali ostatnich 6. meczów, a dziś przez większość meczu wydawać się mogło, że dzierżoniowska klątwa trwać będzie w najlepsze. Na szczęście żółto-czerwoni w końcowych fragmentach spotkania zdołali przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę. Sam mecz długimi momentami stał na kiepskim poziomie, lecz dla nas najważniejszy był jego finał. Ktoś może powiedzieć, że żółto-czerwoni wymęczyli dziś to zwycięstwo, i będzie miał w tym dużo racji.

Początkowe minuty mogły zwiastować spore emocje. Lechia była bliska objęcia prowadzenia już w 5 minucie, czemu zapobiegł Łukasz Palmowski, znakomicie interweniując po strzale Łukasza Szukiełowicza z rzutu wolnego. Za moment swoją okazję miała Ślęza, lecz żaden z żółto-czerwonych stojących w polu karnym nie zdecydował się na strzał. W rewanżu zbyt lekko główkował, by sprawić kłopoty Palmowskiemu, Marcin Buryło. W 11 min. Filip Skórnica idealnie wyłożył futbolówkę Jakubowi Jakóbczykowi, który niestety fatalnie przestrzelił. Po tym obiecującym początku z boiska zaczęło wiać nudą. Dzierżoniowianie ustawili szyki obronne na własnej połowie, a piłkarze Ślęzy nie mieli pomysłu jak je sforsować. Stąd też kibice zamiast płynnej gry, oglądali typową kopaninę. Jedyne, ale jakże istotne wydarzenie w tej połowie miało miejsce w 34 min. gdy arbiter dopatrzył się faulu Adriana Niewiadomskiego we własnym polu karnym. Nie będziemy oceniać tej decyzji, tak jak i wielu jeszcze innych sędziego z Bytomia, tylko stwierdzimy, że według co niektórych obserwatorów, była ona kontrowersyjna. Rzut karny pewnie na gola zamienił Buryło i na „Oławce’ zaczęło pachnieć niespodzianką.

Po zmianie stron, mimo zmian dokonanych przez trenera Grzegorza Kowalskiego, w grze wrocławian nie widać było poprawy. Lechia mając skromne, ale jednak prowadzenie, też nie kwapiła się do ataku, choć można odnotować niezły, acz niecelny strzał Damiana Szydziaka oddany w 53 min. Na przebudzenie wrocławian czekaliśmy do około 65 min. Mniej więcej od tego momentu zaczęli oni przypominać drużynę do jakiej gry jesteśmy przyzwyczajeni. Ślęza zepchnęła Lechię do głębokiej defensywy. W 67 min. po indywidualnej akcji Jakóbczyk kropnął nad poprzeczkę. W 74 min. Maciej Matusik z rzutu wolnego dośrodkował piłkę w pole karne, a Hubert Muszyński doskonałym uderzeniem głową doprowadził do wyrównania. Jeden punkt nie był jednak tym czego oczekiwali i kibice i sami piłkarze. Już po chwili znakomitej okazji, nie trafiając w bramkę nie wykorzystał Jakub Berkowicz. Z kolei Matusik bardzo niewiele się pomylił uderzając z rzutu wolnego. Czas uciekał. a rezultat wciąż nie ulegał zmianie. W 85 min. Berkowicz obrócił się z piłką tuż przed polem bramkowym i strzelił wprost w bramkarza. Minutę później mieliśmy już jednak powody do pełnej satysfakcji. Po podaniu Matusika, Filip Olejniczak niezbyt mocnym, ale za to bardzo precyzyjnym strzałem, umieścił piłkę w siatce, ustalając końcowy rezultat.

Ślęza kończy rundę jesienną na 3, miejscu, z 34 pkt na koncie, co jest minimalnie lepszym rezultatem niż przed rokiem (wtedy punktów było 33). Na szersze podsumowanie jesieni przyjdzie jeszcze czas. Dodajmy jeszcze, że dziś z naszym zespołem pożegnał się Kuba Jakóbczyk. Nasz kapitan odebrał z rąk Pani Prezes Katarzyny Ziobro pamiątkową paterę i koszulkę. Wkrótce poświęcimy Kubie osobny artykuł, bo mało kto tak jak on, na to zasługuje.

ŚLĘZA WROCŁAW – LECHIA DZIERŻONIÓW 2:1 (0:1)

0:1 Buryło (karny) 34′
1:1 Muszyński 74;
2:1 Olejniczak 86′

Ślęza – Palmowski, Bohdanowicz (40’Olejniczak), Traczyk (54’Stempin), Kluzek, Jakóbczyk, Skórnica (46’Matusik), Łątka, Wdowiak, Niewiadomski (70’Berkowicz), Muszyński, Tomaszewski.
rezerwa – Banach, Mańkowski, Lewkot
nieobecni – Molski (kartki), Repski (kontuzja), Szermach (poza kadrą meczową)

Lechia – Skaskiewicz, Szukiełowicz, Paszkowski, Buryło, Lechocki, Szydziak, Pietkiewicz, Juźwik (74’Orzechowski), Korkuś, Słonecki, Terpiłowski.
rezerwa – Spaleniak, Bolisęga, Aleksiuk, Tomkiewicz

Sędziowali – Sławomir Smaczny (Bytom) oraz Marcin Stoń i Dawid Woliński.
Żółte kartki – Bohdanowicz, Niewiadomski, Tomaszewski (Ślęza), Pietkiewicz, Juźwik, Korkuś, Słonecki (Lechia)
Widzów – 100