Osiemdziesiąt cztery bramki zdobyła podczas zakończonego nie tak dawno sezonu w III lidze (gr. 3) drużyna Ślęzy Wrocław. Najwięcej, bo dwanaście razy na listę strzelców wpisywał się Piotr Stępień.

 

Ogółem gole dla naszego zespołu strzelało dziewiętnastu piłkarzy.

 

W zestawieniu strzelców uwzględniliśmy bramkę zdobytą przez Viniciusa w zweryfikowanym na walkower dla rywali meczu z LKS Goczałkowice Zdrój (na boisku 1:1).

 

 

 

Oto całe zestawienie:

 

	Imię i nazwisko:	Liczba bramek:
1.	Piotr Stępień	12
2.	Vinicius	11
3.	Hubert Muszyński	8
4.	Lima	7
5.	Joao Passoni, Mikołaj Wawrzyniak	6
7.	Adrian Niewiadomski	5
8.	Afonso, Robert Pisarczuk	4
10.	Mateusz Kluzek, Adam Samiec, Mateusz Stempin	3
13.	Paweł Fediuk, Jakub Gil, Dominik Krukowski, Kornel Traczyk, Maksymilian Trepczyński	2
18.	Maciej Tomaszewski, Michał Hawryło	1

 

 

Od piątku do niedzieli (24-26 czerwca) na plaży w Gdańsku – Brzeźnie, rozegrany zostanie turniej o Puchar Polski w Piłce Plażowej Kobiet.

 
Po zakończonym już, zakończonym jakże wspaniale sezonie w tradycyjnej odmianie futbolu, nasze piłkarki wyruszą jeszcze do Gdańska, by w tym mieście, na boisko położonych przy molo w Brzeźnie, pobawić się w Beach Soccera.

Tegoroczny występ w Pucharze Polski nie będzie wcale pierwszym dla zespołu Ślęzy. Przypomnijmy, że przed dwoma laty, również w Gdańsku, nasze dziewczyny pierwszy raz rywalizowały w tej imprezie i bardzo niewiele brakowało, by awansowały do ćwierćfinałów. Ostatecznie Ślęza zajęła wówczas 13 miejsce z ogólnym bilansem dwóch zwycięstw i trzech porażek.

W rozpoczynających się w piątek zawodach, uczestniczyć będzie 20 zespołów, z których większość, a praktycznie każdy, ma dużo większe doświadczenie w grze na piasku, od 1KS-u. Nie ma to jednak dla nas żadnego znaczenia, a wyniki tego turnieju są też sprawą drugorzędną. Jak już wspomnieliśmy, dziewczyny jadą do Gdańska, po to by przede wszystkim dobrze się bawić, choć znając ich charaktery, wiemy też, że podobnie jak to miało miejsce jak to miało miejsce w 2020 roku, tak i teraz, w każdym meczu dadzą z siebie wszystko.

W wyniku losowania, Ślęza trafiła do grupy C. Rywalizować w niej będzie kolejno z:

Piątek godz.11:00 – UMKS Saller Zgierz
Piątek godz.16:00 – Pogoń I Tczew
Sobota godz.10:00 – Lipno Stęszew

Z kim i o jakie miejsca 1KS zmierzy się później, zależy od miejsca, jakie w grupie zajmie.

Mecze z turnieju będą transmitowane na kanale Youtube.

Piątek

Sobota rano

Sobota popołudniu

Niedziela

Sezon 2021/22 w rozgrywkach III ligi dobiegł końca. Spróbujemy ocenić jak on wyglądał w wykonaniu poszczególnych zespołów. Które z nich zaskoczyły in plus, a które też zawiodły.

 
1. ZAGŁĘBIE II LUBIN 77 pkt 86-42 Najlepszy strzelec – Patryk Kusztal -17 bramek
W przedsezonowej zapowiedzi, pisaliśmy że druga drużyna Zagłębia, to najmocniejszy zespół rezerw, który przystąpi do rozgrywek III ligi. Potwierdzeniem tego jest awans, który absolutnie nie dziwi. Potencjał kadrowy lubińskiego klubu był tak duży, że spokojnie mógłby on wystawić jeszcze jedną ekipę, która również nie miałaby problemu, by znaleźć się w czołówce tabeli. Zagłębie II przez cały sezon prezentowało równą dyspozycję, a wpadki lubinianom zdarzały się bardzo rzadko. Lubinianie odnieśli najwięcej zwycięstw, strzelili najwięcej bramek, a po jesiennej porażce w 6.kolejce we Wrocławiu, zanotowali imponującą serię 21 spotkań bez przegranego meczu. Awans zasłużony.

2. ŚLĘZA WROCŁAW 69 pkt 83-37 Najlepszy strzelec – Piotr Stępień – 12 bramek
Podsumowanie sezonu 1KS-u znajduje się w osobnym artykule.

3. POLONIA BYTOM 65 pkt 65-34 Najlepszy strzelec – Dawid Krzemień – 11 bramek
Przed sezonem Polonię typowano jako głównego faworyta do awansu, a tymczasem bytomianie sprawili swoim fanom spory zawód. Podobnie jak Ślęza, a nawet w większym stopniu, Polonia traciła punkty w meczach, w których tych punktów tracić nie miała prawa. Bytomianie zanotowali też fatalny start w rozgrywkach, gromadząc w pierwszych pięciu kolejkach zaledwie 4 pkt, a potem jak się okazało, strat poniesionych w tym okresie, nie zdołali już odrobić. Podsumowując, Polonia zakończyła sezon na podium, ale raczej nie o to chodziło w Bytomiu.

4. REKORD BIELSKO-BIAŁA 62 pkt 70-43 Najlepsi strzelcy – Marcin Wróbel – Tomasz Nowak po 11 bramek
Jeśli chodzi o Rekord, to można powiedzieć, że wszystko było w normie. Kolejny raz zespół ten uplasował się w czołówce tabeli, a gdyby nie bardzo kiepska seria spotkań na początku rundy wiosennej, to miejsce na podium byłoby jak najbardziej realne. W Bielsku-Białej od lat stawia się na młodzież i w zakończonych rozgrywkach było podobnie. Efektem tego jest 1. miejsce w klasyfikacji pro junior system, a co ca za tym idzie, spory zastrzyk finansowy.

5. LKS GOCZAŁKOWICE-ZDRÓJ 54 pkt 47-41 Najlepszy strzelec – Piotr Ćwielong – 11 bramek
Jak ocenić trzecioligowy dream team. Przed startem rozgrywek pisaliśmy, że teoretycznie LKS powinien być jednym z kandydatów do awansu. Do takich prognoz obligowało spojrzenie na kadrę drużyny, w której aż roiło się od nazwisk znanych piłkarskim kibicom. Runda jesienna była w wykonaniu LKS-u bardzo udana, czego efektem było 1. miejsce. Wiosna za to była wręcz fatalne. Drużyna w niczym nie przypominała tej z jesieni, a brak kontuzjowanego Łukasza Piszczka nie jest żadnym wytłumaczeniem postawy innych zawodników, którzy sprawiali wrażenie towarzystwa, które przyszło pokopać sobie piłkę, a wyniki stanowiły sprawę drugorzędną.

6. MIEDŹ II LEGNICA 52 pkt 56-63 Najlepsi strzelcy – Bruno Burgering, Tomasz Mamis – po 8 bramek
W połowie rundy wiosennej legniczanie byli bardzo blisko swoich sąsiadów zza miedzy, i mogło się wydawać, że włączą się do rywalizacji o awans. Po porażce w Lubinie, gdy stało się jasne, że tak się nie stanie, w Legnicy rozpoczęto przegląd kadr, czyli selekcje piłkarzy kandydujących do gry w nowym sezonie. Była to typowo negatywna selekcja, bo nie ma co ukrywać, drużyna grała w kompromitującym stylu, czego efektem były same porażki do końca rozgrywek i mnóstwo straconych bramek. Miedź II zanotowała też niechlubny rekord, bowiem w trzech kolejnych meczach traciła po 6 goli.

7. GÓRNIK II ZABRZE 51 pkt 49-49 Najlepszy strzelec – Alan Lubaski – 10 bramek
W przypadku zabrzańskich rezerw zaskoczenia nie było. Podobnie jak w poprzednich sezonach był to typowy zespół środka tabeli, któremu ani awans, ani też spadek nie groził. W Zabrzu ogrywano młodych piłkarzy, ale też często wspomagali ich zawodnicy z pierwszej drużyny. Górnik II potwierdził też, że potrafi rywalizować z najlepszymi, a przykładem tego jest fakt, że z zabrzanami punkty straciła solidarnie czołowa trójka w końcowej tabeli.

8. PNIÓWEK 74 PAWŁOWICE 47 pkt 55-55 Najlepszy strzelec – Dawid Hanzel – 15 bramek
Pniówek określany jest mianem solidnego trzecioligowca i to w zakończonych rozgrywkach się potwierdziło. Był co prawda moment, w którym klub z Pawłowic znalazł się w trudnym położeniu, ale potrafił się z niego wydostać i ostatecznie zajął miejsce w środku tabeli, czyli tam gdzie można było się tego po nim spodziewać.

9. STAL BRZEG 46 pkt 51-47 Najlepszy strzelec – Michał Sypek – 10 bramek
Stal grała nierówno, przez co przeżywała trudne chwile, w których balansowała na krawędzi oddzielającej bezpieczną strefę od strefy spadkowej. Tak naprawdę, o dosyć wysokiej ostatecznie lokacie, zadecydowała bardzo dobra w wykonaniu brzeżan, druga połowa rundy rewanżowej, a zwłaszcza seria udanych spotkań na własnym boisku. Stal zajmując miejsce w tabeli przed MKS-em, zachowała też miano, drugiego po Odrze, najlepszego zespołu Opolszczyzny.

10. LECHIA ZIELONA GÓRA 45 pkt 49-44 Najlepszy strzelec – Przemysław Mycan – 13 bramek
Po niezłej jesieni, wiosną Lechia spisywała się słabiej. Nie na tyle jednak by poczuć jakieś większe zagrożenie spadkiem, choć małe momenty niepewności zielonogórzanie na pewno mieli. Koniec końców, Lechia znów może poszczycić się tym, że jest najwyżej klasyfikowanym zespołem z województwa Lubuskiego, we wszystkich klasach rozgrywkowych.

11. ODRA WODZISŁAW ŚL. 43 pkt 55-57 Najlepszy strzelec – Jan Borek – 8 bramek
Po tym co wydarzyło się w zimie w Wodzisławiu Śląskim, a zwłaszcza po kadrowej rewolucji jaka nastąpiła w Odrze, można było się zastanawiać, czy dosyć pokaźna ilość punktów zdobytych jesienią, pozwoli zachować beniaminkowi miejsce w III lidze. W pewnym momencie wydawało się już, że tych punktów może jednak zabraknąć. Wszystko skończyło się jednak szczęśliwie dla Odry, dzięki całkiem niezłej końcówce sezonu.

12 MKS KLUCZBORK 43 pkt 55-57 Najlepszy strzelec – Lucjan Zieliński – 16 bramek
Po fatalnej jesieni wielu skazywało MKS na spadek. Tymczasem w rundzie rewanżowej zespół z Kluczborka spisał się rewelacyjnie, ustępując w tabeli wiosny tylko „wielkiej trójce”. MKS był jednym z kilku klubów, w którym miała miejsce karuzela na stanowisku trenera. Okazało się, że tym najlepszym dla drużyny był ten ostatni, najmniej znany ze wszystkich, który w znaczący sposób odmienił zespół.

13. GWAREK TARNOWSKIE GÓRY 39 pkt 44-50 Najlepszy strzelec – Norbert Jaszczak – 13 bramek
Co roku Gwarek plasuje się coraz niżej w tabeli, a w zakończonym sezonie ta tendencja została podtrzymana, bowiem klub z Tarnowskich Gór nigdy nie był jeszcze tak nisko. Mogło być jeszcze gorzej, po fatalnej w wykonaniu Gwarka wiośnie, ale na szczęście dla tego zespołu, miał on solidny zapas punktowy uzbierany jesienią i dzięki temu zachował miejsce w III lidze.

14. CARINA GUBIN 39 pkt 40-49 Najlepsi strzelcy – Cyprian Poniedziałek i Denis Matuszewski – po 7 bramek.
Po niezłej w wykonaniu beniaminka pierwszej rundzie, przed drugą, prezes tego klubu zapowiadał walkę o 6 miejsce. Te zapowiedzi okazały się zapowiedziami na wyrost, bowiem Carina dopiero w przedostatniej kolejce zapewniła sobie utrzymanie. W sumie pierwszy sezon Cariny w III lidze trzeba ocenić jednak pozytywnie, bo się w niej utrzymała, a o to przede wszystkim chodziło.

15. WARTA GORZÓW WLKP. 36 pkt 41-54 Najlepszy strzelec – Paweł Krauz – 9 bramek
Po jesieni Warta była przedostatnia i wielu twierdziło, że nie zdoła się obronić przed spadkiem. Doskonały początek wiosny (8 meczów bez porażki) sprawił jednak, że Warta nie tylko opuściła strefę spadkową, ale też wydawała się być już bezpieczna. W końcowej fazie sezonu gorzowianom zabrakło jednak tlenu, przez co rozpoczął się horror trwający do ostatniej kolejki, horror zakończony jednak happy endem.

16. PIAST ŻMIGRÓD 36 pkt 46-76 Najlepszy strzelec – Daniel Stanclik – 10 bramek
Po 9 sezonach Piast żegna się z III ligą. Wpływ na to być może miały częste zmiany trenerów, wśród których byli też tacy, którzy nieoczekiwanie zostawiali zespół. Długo nic jednak nie wskazywało, że żmigrodzianie opuszczą III ligę. Jeszcze po 26. kolejce Piast znajdował się na 9 miejscu w tabeli. Tymczasem nagle w drużynie nastąpiła trudno wytłumaczalna zapaść, bowiem w dziewięciu ostatnich meczach, Piast zdołał zdobyć zaledwie dwa punkty, czyli jeden mniej jaki potrzebny do utrzymania.

17. KARKONOSZE JELENIA GÓRA 30 pkt 40-69 Najlepszy strzelec – Mateusz Baszak – 9 bramek
Kolejny z dolnośląskich beniaminków, którego III liga po prostu przerosła. Nie jesteśmy w odosobnieniu twierdząc, że jest to konsekwencją tego, co wydarzyło się przed kilku laty, czyli podziału IV ligi w regionie na dwie grupy, co spowodowało obniżenie jej poziomu, a konsekwencje tego obserwujemy właśnie w III lidze.

18. FOTO-HIGIENA GAĆ 18 pkt 29-81 Najlepszy strzelec – Łukasz Orzechowski – 8 bramek
Cóż, drużyna z najmniejszej miejscowości w III lidze, z takim potencjałem kadrowym jakim dysponowała, praktycznie z góry skazana była na degradację. Jeszcze jesienią Foto-Higiena od czasu do czasu potrafiła zaskoczyć. Wiosną stała się już typowym dostarczycielem punktów.

Oto galeria zdjęć ze spotkania 22. kolejki III ligi kobiet Mitech Żywiec – Ślęza Wrocław.

 

 

Jest ona dostępna w zakładce: „Kibice – Galerie” lub po kliknięciu w poniższy kolaż:

W rozegranym w Żywcu meczu 22. kolejki rozgrywek III ligi kobiet (grupa 3), Ślęza Wrocław wygrała z miejscowym Mitechem 5:2 i tym samym zapewniła sobie awans do II ligi.
Od sezonu 2016/17, przez sześć kolejnych, Ślęza rywalizowała w III lidze. Przez cztery lata były to rozgrywki wojewódzkie, a przez ostatnie dwa już makroregionalne. W rozpoczynającym się w sierpniu sezonie 2022/23 Ślęzy Wrocław już w tej klasie rozgrywkowej nie zobaczymy, za to będziemy się emocjonować występami dziewczyn reprezentujących żółto-czerwone barwy już w lidze II.

Wszyscy zdawaliśmy sobie sprawę z tego, jak wielka odpowiedzialność ciąży na zawodniczkach 1KS-u. Do Żywca jechały one w roli faworytek, a nikt praktycznie nie dopuszczał do siebie myśli, by to starcie mogło zakończyć się niekorzystnym dla nas rezultatem. Podobnie jak w meczu na szczycie z Czarnymi II Sosnowiec, spodziewaliśmy się, że głównym rywalem wcale nie musi być przeciwnik, a może być za to nim stres. Pod tym względem wszystko się zgadzało. Na miejscu się jednak okazało, że wrocławianki będą miały też do czynienia z dwoma jeszcze bardzo niesprzyjającymi czynnikami. Pierwszym z nich było niewymiarowe boisko (długość była ok, ale za to szerokość zdecydowanie nie), które na dodatek było też bardzo nierówne i nie sprzyjało grze kombinacyjnej, czyli takiej jaką preferuje nasz zespół. Kolejny niesprzyjający czynnik, to trójka sędziowska, a delegowanie jej w takim składzie na mecz decydujący o awansie, potwierdza tylko, że nie wszyscy jeszcze traktują piłkę nożną kobiet zbyt poważnie. Otóż w roli asystentów wystąpili panowie, którzy już z pewnością przekroczyli siedemdziesiątkę. Wielki szacunek dla nich, że mimo to wciąż jeszcze są czynnymi arbitrami, ale nie oszukujmy się, że w pewnym wieku wzrok i szybkość już nie są takie jak niegdyś i to było dziś bardzo widoczne. Najlepszy przykład, to sygnalizacja autu, gdy piłka była jeszcze kilkadziesiąt centymetrów od linii bocznej, a drugi z przykładów, to jak najbardziej prawidłowo zdobyta przez Karinę Kruk bramka, nieuznana z powodu rzekomej pozycji spalonej. O ile błędy asystentów można jednak zrzucić na ich wiek, to jednak to co kombinował na murawie sędzia główny, w żaden racjonalny sposób wyjaśnić nie można. Nie będziemy już wyliczać jego błędów, a powiemy tylko, że wyglądało to tak, jakby sędziował on inny mecz, od tego, który my oglądaliśmy. Pozytywnie zaskoczyła nas za to sama drużyna Mitechu. Jej piłkarki zagrały bardzo ambitnie, nie zamierzając łatwo oddać pola drużynie ze stolicy Dolnego Śląska. Zdawały sobie one sprawę, że boisko jest ich atutem i starały się to wykorzystać. Na nasze szczęście, podopieczne trenera Arkadiusza Domaszewicza, zdołały sobie z nimi poradzić, choć łatwo nie było, a obserwujący to spotkanie kibice z Wrocławia, przeżywali prawdziwą huśtawkę nastrojów.

O pierwszej połowie chcielibyśmy jak najszybciej zapomnieć, bo w niej nie poznawaliśmy naszych piłkarek. Już w 2 min. po groźnym uderzeniu jednej z miejscowych zawodniczek, pierwszy raz do interwencji zmuszona została Ola Malinowska. W 8 min. byliśmy świadkami pierwszego, niecelnego strzału Ślęzy, którego autorką była Kinga Podkowa. W rewanżu, po rzucie wolnym znów zakotłowało się pod bramką 1KS-u, a Ola Malinowska zdołała sparować piłkę na róg. Z biegiem czasu wydawać się mogło, że żółto-czerwone opanowały sytuacje i same zaczęły coraz groźniej atakować. W 13 min. w jednej akcji, dwóch „setek” na gola nie zdołały zamienić Kinga Podkowa i Paulina Zygadlik. Kilka minut później Kinga całkiem nieźle uderzyła z dystansu, niewiele się myląc. Z kolei w 18 min. tuż na poprzeczką futbolówkę uderzając z rzutu wolnego posłała Karina Kruk. Te kilka minut dawało nam nadzieję na to, że wrocławianki opanowały już nerwy i będą grać swoje. Niestety, bardzo się pod tym względem myliliśmy, bowiem na boisku zaczął rządzić chaos. Zawodniczki z Wrocławia zapominały chyba na jakim boisku grają, bowiem próbowały grać indywidualnie, co na tej murawie i na tak małym placu do gry, kończyło się ich częstymi stratami piłki. To na co przyszło nam patrzeć w tym okresie, nie było ani trochę przyjemnym widokiem. Po długim okresie stagnacji, kolejnego, niecelnego strzału Kingi Podkowy, doczekaliśmy się dopiero w 36 min. Nie odmienił on jednak obrazu gry do przerwy, a na dodatek stało się coś, co sprawiło, że miny wrocławskich fanów stały się nietęgie. Sztab szkoleniowy Ślęzy ostrzegał nasze zawodniczki przed tym, by nie faulowały rywalek na swojej połowie, bo może to się źle skończyć. I tak też się stało w 39 min. gdy po uderzeniu piłki z takiego stałego fragmentu gry, jej lot przedłużyła Patrycja Wiśniewska i dała powody do radości miejscowym kibicom. My takich po gwizdku zapraszającym obydwa zespoły na przerwę, niestety nie mieliśmy.

O ile Mitech zszedł do szatni, to wrocławianki, wraz ze sztabem szkoleniowym pozostały na boisku. Wymiana zdań w trakcie przerwy miła nie była, ale najważniejsze, że przyniosła pożądany skutek. W rolę głównej motywatorki wcieliła się Nikola Żurawska i chyba wszystkich przekonała, że ma do tego talent, bowiem po zmianie stron zobaczyliśmy całkiem inną Ślęzę. Już w początkowych minutach po zmianie stron, nasza drużyna miała trzy doskonałe okazje. Pierwszą zmarnowała Nikola Żurawska, drugą Wiktoria Tyza, a trzeciej, wręcz kapitalnej, ponownie nie wykorzystała Nikola. W 53 min. mocno za to zadrżeliśmy, bowiem świetną szansę na powiększenie prowadzenia miał Mitech, a że tak się nie stało, zawdzięczać możemy niesamowitej ofiarności Oli Olbińskiej, która blokując uderzenie rywalki własnym ciałem, mocno je odczuła. Wreszcie przyszła 53 min. W niej Zuzia Walczak obsłużyła dokładnym podaniem Nikolę Żurawską, a ta tym razem już się nie pomyliła. Remis, to nie był rezultat, który w pełni nas zadowalał, a tego samego zdania były też zawodniczki 1KS-u, które nie ustawały w poszukiwaniu kolejnej bramki. Nie udało się tego uczynić w 57 min. Oliwii Adamiec, która strzeliła nieprecyzyjnie, za to w 61 min. znów mogliśmy wznieść okrzyk radości. Po doskonałej akcji, Zuzia Walczak podała futbolówkę do Niki Żurawskiej, ta ją zagrała przed bramkę, gdzie formalności dopełniła Paulina Zygadlik. W 63 min. doszło do wspomnianej wcześniej sytuacji, w której bramkę strzeliła Karina Kruk, lecz arbiter jej nie uznał. Ślęza prowadziła, ale Mitech nie zamierzał się poddać. W 65 min. groźnie, acz niecelnie uderzyła jedna z miejscowych zawodniczek, a w 68 min. po rzucie wolnym wspaniale interweniowała Ola Malinowska. W 78 min. Karina Kruk znakomicie obsłużyła podaniem Zuzię Walczak i było już 3:1 dla Ślęzy. To nie był jednak jeszcze koniec emocji, bowiem w 80 min. po strzale Patrycji Wiśniewskiej, Mitech złapał kontakt. Końcowe fragmenty meczu należały zdecydowanie do Ślęzy. Z rzutu wolnego strzelała Kasia Gaber, lecz piłka przeleciała nad poprzeczką. W 87 min. po kolejnej świetnej akcji Nikoli Żurawskiej, bardzo niewiele pomyliła się Karina Kruk. W 88 min. losy meczu zostały praktycznie rozstrzygnięte gdy piłkę w siatce umieściła Kinga Podkowa, a asystowała jej Nikola Żurawska. Ta sama zawodniczka po podaniu Kariny Kruk, przypieczętowała zwycięstwo i awans Ślęzy, cudownym uderzeniem w 90 min.

Po końcowym gwizdku w naszym obozie zapanowała euforia. Był śmiech i były też łzy radości. Strzeliły korki od szampana. Radość była szalona, ale też w pełni uzasadniona, bo dziewczyny dokonały tego, o czym same marzyły i o czym marzyliśmy my wszyscy.

Dziewczyny dokonałyście tego. Trenerze Arku, zrobiłeś to. Dziękujemy wam bardzo. Dziękujemy wszystkim osobom, które choćby w najmniejszym stopniu przyczyniły się do tego sukcesu. Nie zapominamy też i o kibicach, którzy byli z dziewczynami przez cały sezon i nie zabrakło też ich w dalekim Żywcu.

MITECH ŻYWIEC – ŚLĘZA WROCŁAW 2:5 (1:0)

1:0 Wiśniewska 39′
1:1 Żurawska 53′
1:2 Zygadlik 61′
1:3 Walczak 78′
2:3 Wiśniewska 80′
2:4 Podkowa 88′
2:5 Podkowa 90′

Mitech – Czulak, Adamus, Szczotka, Garngarczyk, Zeman, Talik, Ponikwia, Wiśniewska, Sopiak, Liścioch, Wnuk
rezerwa – Sobel, Lizak, Szyszka, Chrzanowska

Ślęza – Malinowska, Adamiec, Szewczyk, Podkowa, Żurawska, Zygadlik (62’Słota), Gaber, Tyza (62’Gruchała), Walczak (89’Gogacz), Olbińska, Kruk
rezerwa – Gazda, Wypych, Janik, Szopińska
z zespołem były też Skużybut, Kaczor i Stępień.