Ruch Chorzów otrzymał licencję, ale stracił już 2 pkt.

 

Niekończąca się opowieść dotycząca Ruchu Chorzów trwa nadal. Klub poinformował, że na dzień 31. marca 2019 roku, jego dług wynosi 27,5 miliona złotych. Zwrócił się też z prośbą, do prowadzącego rozgrywki III ligi Śląskiego Związku Piłki Nożnej z prośbą o prolongatę terminu spłacenia raty zobowiązań (tym terminem był koniec sierpnia). Posiedzenie komisji licencyjnej odbyło się dziś, a to co na nim postanowiono :

Śląski Związek Piłki Nożnej informuje, iż na posiedzeniu Komisji ds. Licencji III ligi grupy 3 w dniu dzisiejszym:

1. Komisja rozpoznała wniosek Ruchu Chorzów S.A dotyczący przedłużenia terminu spłaty przeterminowanych zobowiązań klubu.
2. Komisja zapoznała się również z dodatkowymi pisemnymi wyjaśnieniami Ruchu Chorzów S.A. co do podjętych przez klub działań naprawczych.
3. Komisja podjęła decyzję o wyrażeniu zgody na przedłużenie terminu spłaty przeterminowanych zobowiązań klubu Ruch Chorzów S.A. do dnia 30 września 2019 roku.
4. Jednocześnie Komisja podjęła decyzję o nałożeniu na klub Ruch Chorzów S.A. sankcji za niespełnienie w terminie kryterium finansowego:
a. nałożono na klub karę pieniężną w wysokości 3000 zł.
b. pozbawiono klub w aktualnym sezonie rozgrywkowym III ligi 2 punktów.

Przypomnijmy, że Ruch swój pierwszy mecz rozegra dopiero w 3. kolejce rozgrywek III ligi (grupa 3).

Oto jakie rozstrzygnięcia w 2. kolejce III ligi (gr. 3) typuje piłkarz Ślęzy Wrocław Adrian Repski.

Śląsk II Wrocław	–	Pniówek 74 Pawłowice	1
Rekord Bielsko-Biała	–	Ruch Chorzów	2
Foto-Higiena Gać	–	Lechia Zielona Góra	1
Ślęza Wrocław	–	Polonia Bytom	1
MKS Kluczbork	–	ROW 1964 Rybnik	1
Górnik II Zabrze	–	Ruch Zdzieszowice	X
Piast Żmigród	–	Stal Brzeg	X
Gwarek Tarnowskie Góry	–	Miedź II Legnica	2
LZS Starowice Dolne	–	Zagłębie II Lubin	1

Wydaje się, że już definitywnie poznaliśmy terminarz rozgrywek III ligi kobiet na sezon 2019/20.

Trochę to trwało, ale nic już w tej kwestii nie powinno się zmienić. Przed kilkoma dniami ukazał się terminarz rozgrywek III ligi kobiet na sezon 2019/20 (jest już dostępny na naszej stronie w zakładce III liga kobiet – terminarz). Wynika z niego, że w rozgrywkach wystartuje 8. zespołów (o jeden mniej niż w poprzednich). Zabraknie LUKS-u Ziemia Lubińska, który awansował do II ligi, a także Piasta Nowa Ruda, który, co przyjęliśmy ze smutkiem, wycofał się z rozgrywek. W gronie trzecioligowych drużyn zagra za to absolutny beniaminek, a jest nim Zagłębie Wałbrzych.

Mniej drużyn nie oznacza jednak mniej meczów do rozegrania. Rozgrywki sezonu 2019/20 toczyć się będą bowiem systemem czterorundowym, co oznacza, że każdy zespól rozegra 28. spotkań (po 14. jesienią i wiosną). Wydaje się, że jest to bardzo dobre rozwiązanie, dające dziewczynom możliwość solidnego pogrania, a nie jak to było w poprzednich sezonach, rozgrywania meczów co dwa, a nawet trzy tygodnie.

Sezon 2019/20 to sezon, w którym przeprowadzona będzie reforma rozgrywek kobiecych. Ta reforma polega na zmniejszeniu liczby zespołów występujących na szczeblach centralnych. Zamiast dwóch grup I ligi zostanie jedna, a zamiast czterech grup II ligi zostaną dwie. Oznacza to, że aby awansować do II ligi, mistrzowie lig III, muszą przejść przez trzystopniowe (a nie jak gdzieniegdzie napisano dwustopniowe) baraże. Aby awansować trzeba pokonać dwóch innych mistrzów III ligi, a następnie zmierzyć się jeszcze z jedną z drużyn, która zajmie 3. miejsce w rozgrywkach II ligi. Jak widać jest to zadanie niezwykle trudne. Prawdziwa rzeż czeka za to zespoły drugoligowe. Po sezonie ten szczebel rozgrywkowy opuszczą drużyny, które zajmą miejsca 4 – 12. Nie chcemy oceniać tej reformy, ale wydaje się, że jest ona zbyt radykalna i raczej powinna być przeprowadzona etapami. Już teraz słychać, że wiele zespołów wycofało się z rozgrywek, a obawiamy się, że i w ich trakcie te, które stracą realne szanse na utrzymanie, również się z nich wycofają. Decydować mogą względy ekonomiczne, bowiem sportowo i tak nic na tym nie stracą. W rozgrywkach kobiet nie ma bowiem możliwości zdegradowania zespołu z II ligi o dwie klasy rozgrywkowe niżej, a więc i tak będą mogły się one zgłosić do ligi III.

Kilka sezonów wstecz, po każdym meczu pisaliśmy o tym co się działo wokół niego. W nowo rozpoczętych rozgrywkach wracamy do tego cyklu.

 

Mimo, że do Rybnika wybraliśmy się z dużym wyprzedzeniem czasowym, to mimo to niespodziewanie podróż trwała bardzo długo. Problemy z korkami na trasie i konieczność jazdy alternatywnymi drogami sprawiły, że na stadion dotarliśmy bardzo późno, bo na 40 minut przed rozpoczęciem meczu. Można zatem powiedzieć, że piłkarze Ślęzy wyszli na boisko wprost z autokaru.

Stadion ROW-u, to największy obiekt w naszej grupie III ligi. Mieści on ponad 10 000 miejsc. Murawę od trybun dzieli jeszcze tor żużlowy, na którym odbywa się rywalizacja w I lidze. Na obiekcie znajduje się sztuczne oświetlenie i duża, nowoczesna tablica elektroniczna.

Aby wejść na trybunę krytą trzeba było kupić bilet za 20 zł. Połowę taniej kosztowała wejściówka na trybunę odkrytą, a bilety ulgowe wycenione zostały na 5 zł. Panie i młodzież do lat 13-stu wchodzili za darmo.

Po zachowaniu służb ochrony widać było, że ROW do niedawna grał jeszcze w II lidze, bowiem zachowane zostały standardy obowiązujące na tym poziomie rozgrywkowym. Zaniechano jednak przeprowadzenia pomeczowych konferencji prasowych, a przedstawiciele mediów mogli przeprowadzać wywiady tuż obok boiska.

Sama murawa na której grali piłkarze była przygotowana bardzo dobrze. Jak stwierdził jeden z naszych trenerów, była to prawdziwa piłkarska murawa.

Spiker zawodów był bardzo profesjonalny, choć miał (nie on pierwszy) spore problemy z prawidłową wymową nazwiska Pawła Niemienionka.

Tak zwani szalikowcy w Rybniku zajmują jedną z bocznych trybun. O ich zachowaniu można wypowiadać się w samych superlatywach. Praktycznie przez cały mecz głośno, a zarazem kulturalnie dopingowali swój zespół. Również na trybunie krytej nie słychać było żadnych nieprzyzwoitych słów skierowanych pod naszym adresem. Można śmiało powiedzieć, że mecze w Rybniku ogląda wyrobiona piłkarska publika, a kibice co niektórych klubów, powinni brać z niej przykład.

Pomeczowy posiłek zjedliśmy w znajdującym się obok hotelu. Będąc na Śląsku nie wypadało zamówić nic innego jak rolady i śląskich klusek.

Droga powrotna przebiegała już bez żadnych niespodzianek i we Wrocławiu byliśmy po godz.23.